Paris-Nice, Pazar günü Yvelines departmanından start alacak. Belki de siz bu yazıyı okurken, start almış olabilir. Şimdiden umarım keyifli bir hafta sonu olmuştur dileklerimle yazıma başlıyorum. 80 kilometrelik parkurda iki tur atacağımız Saint-Cyr-L’École etabı, atakçılara ilk günden sarı mayoyu giyme şansı sunuyor.
Oinville-sur-Montcient’de başlangıç yapacak olan ikinci etapta Nice’e doğru inmeye başlıyoruz, son kilometrenin içerisinde önde olmanın fark yarattığı U dönüşü dışında teknik bir bölüm mevcut değil. İlk gün için beklenti, takımların Paris-Nice’in ilk günlerinde sıklıkla rüzgâr tehlikesi ile karşılaşma ihtimalleri olacak.
Yarışın ilk zirve finişi ise Chiroubles’da, birinci kategoriden yedi kilometre yüzde altı eğimli bir tırmanış mevcut. En ilgi çekici noktadaysa üç kilometre kala geçilecek bir bonifikasyon kapısı bulunuyor. Ekstra saniye avantajlarının elde edilebileceği bu alanda, kapıya kadar kaçış grubunu yakalamayı başarabilen olursa, burada bazı atakları izleme şansımız olacaktır.
Beşinci etap bizleri Roma İmparatorluğunun tarihi merkezlerinden biri olan Vienne’de ağırlıyor, etabın bitişini de Bollène’de, İnsanlığın en eski yılları Taş Devri’nden bu yana medeniyetin bulunduğu bir kentte göreceğiz. 16 kilometre kala geçilecek ufak bir tepeye konumlandırılan sprint kapısı yarışa heyecan katmayı amaçlasa da peloton büyük ihtimalle bir başka toplu sprinte doğru yelken açacaktır. Hiçbir takım bundan rahatsızlık duymayabilir, çünkü kalan üç etap öncesi biraz olsun dinlenmeyi kimse elinin tersiyle itmek istemez.
Cuma günü, menüde epey zor bir geçiş etabı var. Cote d’Azur’ü ilk kez göreceğimiz etaptaki zorlu tırmanışların çoğu orta bölümde olduğundan, genel klasmancılar için görece sakin bir etap olabilir fakat son iki kilometredeki %5 ortalama eğimli tırmanışa her favori önde girmeyi isteyecektir. Eğer büyük takımlar etabı kaçışa bırakmak istemezse finişteki bonifikasyonlar için güzel bir mücadele bizi bekliyor olabilir.
Son dört senede üçüncü kez kullanılan La Colmiane tırmanışı, genel klasman adına en kritik gün. Col du Vence, Col de la Sigale ve Côte de Saint-Antonin gibi tırmanışlarla bacaklara yük bindirecek etabın bölüm sonu canavarı 16 kilometre uzunluğunda ve %6,3 ortalama eğime sahip. Fakat değerler yanıltmasın, şimdiye dek bu tırmanışta hiçbir zaman büyük farklar görmedik ve saf tırmanışçı olmayanların da her zaman bir şansı oldu.
Yarışın son günü ise Nice çevresindeki tırmanışlardan oluşuyor ve klasikleşmiş etabın kilit noktası yine Col d’Eze tırmanışı. Kısaltılmış hali olan Col des Quatres-Chemins adıyla toplam iki kez tırmanılacak olan yokuşun eğim değerleri kesinlikle yarıştaki en yükseklerden biri değil fakat günün başından sonuna kadar devam eden tırmanışları da kullanarak risk almayı seçenler için 110 kilometrelik etap uygun koşulları oluşturuyor. Finiş ise geçen yıl Fransa Turu’nda defalarca geçtiğimiz Promenade des Anglais’de.
Geçtiğimiz yılın baharında yapılabilen son yarış olan Paris-Nice, birçok takım ve favorinin eksikliğine rağmen sezonun en keyifli yarışlarından biri olmuştu. Bu sezonun yarışının da aynı şekilde geçeceğini düşünmemek adına bir neden yok.
Koralp SELÇUK
Yorumlar kapalı.